علی بحرینی متولد بوشهر است. او حدود ۳۰ سال است که به صورت حرفهای به هنر نقاشی مشغول است و تاکنون ۱۸ نمایشگاه انفرادی در بوشهر و حدود ۱۱ نمایشگاه انفرادی در سراسر کشور برپا کرده است.
خلق تابلوهای غدیر خم، غربت حضرت فاطمه(س)، غربت حضرت علی(ع)، میلاد یاس و تجلی ظهور عنوان برخی از آثار این هنرمند است.
این هنرمند مجموعهای با موضوع عاشورا به نام «رستاخیز» خلق کرده که مورد توجه قرار گرفته است.
با توجه به این روزها و شبها سراغ استاد بحرینی رفتیم تا در خصوص آثارش صحبت کند. گفتوگوی ما را بخوانید.
چطور شد به نقاشی علاقهمند شدید و از چه زمانی متوجه شدید میخواهید به صورت حرفهای نقاشی کنید؟
از کودکی، زیرا این دوران زندگی من پر از سودای طرح و رنگ بود، هیچ چیز برایم لذتبخشتر از پرداختن به نقاشی نبود. همیشه آرزو داشتم بتوانم ایدههایی که ذهن سیال و پرهیاهوی من را به بازی گرفتهاند، نقاشی کنم.
چه شبها که تا صبح پای نقاشیهایم بیدار ماندم و چه مرارتهایی کشیدم، زیرا مرحوم پدرم اعتقاد داشت با نقاشی کسی به جایی نمیرسد، ولی من عاشق نقاشی بودم و هیچ چیز راه من را سد نکرد.
با توجه به اینکه شما بیشتر با موضوعات مذهبی دست به خلق اثر میزنید تاکنون فرصت برگزاری نمایشگاه خارجی هم داشتهاید؟
همان طور که گفتید چون موضوع آثار من دینی است و سعی دارم در آثارم هم نگاهی به واقعگرایی و هم دستمایهای از امپرسیونیسم باشد تا به حال پیگیر حضور در رویدادهای هنری خارجی نبودم، اما دوست دارم بستری فراهم شود تا بتوانم در کشورهای دیگر به خصوص در کشورهای مسلمان نمایشگاههایی داشته باشم.
آثاری که با موضوعات دینی خلق میشوند چه ویژگیهایی دارند؟
در خلق یک اثر دینی باید محورهای واقعنگاری، باورپذیری، شأنیت و جایگاهشناسی مورد توجه هنرمند باشد. یعنی مخاطب با دیدن یک اثر دینی باید متوجه شود موضوع خلق شده مربوط به کدام برهه تاریخی است.
بنابراین باید در به کارگیری فرم، هارمونی رنگ و چیدمان موضوع دقت لازم صورت گیرد و با پرداختهای خاص موضوع مورد تأکید، پیام لازم را شفافتر به مخاطب منتقل کند.
هنرمند برای رسیدن به این ویژگیها باید مطالعه دقیقی در خصوص سوژهاش داشته باشد. آناتومی را به خوبی اجرا کند تا مخاطب به آسانی به باورپذیری موضوع دست یابد.
یکی از مهمترین مجموعه آثار شما مجموعه «رستاخیز» است که با موضوع عاشورا خلق شدهاند. در مورد این مجموعه توضیح دهید.
بله «رستاخیز» آخرین مجموعه من است که محرم سال گذشته از آن رونمایی شد.
این مجموعه شامل ۱۰ تابلو دو در سه متر است که با تکنیک رنگ روغن اجرا شده و دربرگیرنده وقایعی از حادثه عاشوراست.
البته «رستاخیز» دارای سه قسمت است که تاکنون توفیق اجرای یک قسمت از آن را داشتهام و اجرای دو مجموعه دیگر به دلیل هزینههای بالا فعلاً عملیاتی نشده است.
قسمت دوم وقایعی از حادثه عظیم عاشورا و قسمت سوم روایتگر اسارت اهل بیت(ع) است که امیدوارم به زودی اجرا شوند.
البته پیش از این، مجموعه «مهر و ماه» که شامل ۲۰ تابلو با موضوع زندگی حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) است را در مدت پنج سال اجرا کردم (۱۳۹۷- ۱۳۹۳) و پیشتر نیز مجموعه فصل سرخ را از واقعه عاشورا خلق کردم.
از خلق این آثار چه احساسی دارید و چرا دوباره مجموعهای با موضوع عاشورا آفریدید؟
من همواره دوست داشتهام در حد بضاعت خود به بازآفرینی واقعه عاشورا بپردازم چون معتقدم عاشورا گنجینهای از اتفاقهایی است که لحظه به لحظه آن برای همه تاریخ پیام دارد. متأسفانه هنرمندان در این مقوله به ساحت حضرت سیدالشهدا(ع) ادای دین نکردهاند، کارهایی صورت گرفته اما خیلی ناچیزند، حتی بسیاری از این آثار شأنیت هنری لازم را ندارند.
نخستین مجموعه موضوع عاشورا را در دهه ۸۰ اجرا کردم اما نتیجه کار، برای من راضیکننده نبود تا اینکه در دهه ۹۰ مجدد به خلق مجموعه عاشورایی با عنوان «رستاخیز» پرداختم البته این بار با نگاهی نو و پرداختی خاص.
امیدوارم «رستاخیز» مجموعه جامع و کاملی در عرصه هنرهای تجسمی برای عصر حاضر و نسلهای بعد شود و محرکی برای دیگر هنرمندان این عرصه تا نهضت پرداختن به وقایع دینی با قدرت ادامه یابد چون ما به آثار هنری فاخر در این زمینه سخت نیاز داریم.
مردم چقدر از آثار هنری که با موضوعات دینی خلق میشود، استقبال میکنند؟
حتماً بستگی به اثر هنری دارد. من سعی میکنم در آثارم حسم را به بیننده انتقال دهم و این کار را با نوع نگاه به موضوع، انتخاب هارمونی رنگ خاص و پرداختهای مفهومی روی شخصیتهای کارم اجرا میکنم و به همین دلیل مخاطبان با آثارم ارتباط خوبی برقرار میکنند البته مخاطبان بیشتر در فضای مجازی کارهای من را میبینند، چون به خاطر شرایط کرونایی فعلاً نمایشگاههای حضوری برگزار
نمیکنم.
سال گذشته مجموعه رستاخیز در نگارخانه ابوالفضل عالی حوزه هنری به مدت دو هفته به نمایش گذاشته شد که به خاطر کرونا کمتر دیده شد، ولی بازخورد آن در فضای مجازی بسیار خوب بود.
در همین فضا کارهای غیردینی اقبال آنچنانی ندارند، اما آثار دینی بسیار متفاوت است.
متأسفانه به طور کلی هنر در کشور ما اقبالی ندارد و همین امر موجب شده ما آثار فاخر کمتری را شاهد باشیم، گویی هنرمندان در یک مسیر دایرهای به تکرار مکررات مشغولاند.
نظر شما